Corona virüs salgınının merkez üssü ABD’de durum her geçen gün kötüye gidiyor. 4 buçuk milyondan fazla vaka kaydedilen ve 155 binden fazla kişinin hayatını kaybettiği ülkede, yaşanan facianın boyutunu salgında görev yapan Türk doktor ortaya koydu. “Hastanelere ani yığılmalar olunca çok zorlandık. Bazı insanların ölümüne karar verdik” diyen Dr. Sine Aras Akten, başarılı bir acil servis şefinin de aciz kayıplar karşısında üzüntüsünü kaldıramadığını ve intihar ettiğini anlattı…
4 milyon 635 bin 886 vaka ve 155 bin 330 can kaybıyla, yeni tip corona virüs salgınından en çok etkilenen ülke olan ABD’de kabus devam ediyor.
Salgının ilk döneminde ülkede en büyük zararı gören eyaletlerden olan New York'ta çalışan Türk Doktor Sine Aras Akten, bu süreçte yaşadıklarını kitap haline getirdi.
Amerika'da salgının hızla yayılması ile birlikte hastanelerin ve tıbbi malzemelerin yetersiz kaldığını belirten Dr. Akten, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“ARTIK HASTA SEÇMEK ZORUNDA KALIYORDUM”
* Anlattığım hikayeler gerçek, sadece anlatımda biraz kurgu yapıldı. Salgının ilk zamanlarında Mart ayında diyaliz cihazları ve ventilatör, sağlık çalışanlarını koruyacak maske gibi tüm ekipmanlarda 15 gün kadar gecikme oldu.
* Hastalarda büyük bir yığılma olunca çok zorlandık. Hayatımda bu kadar zorlanmamıştım. Bir hastaya diyaliz yapıyorum, öbür hastaya yapamıyorum. Artık hasta seçmek zorunda kalıyordum. İyileşmeyeceğine kanaat getirilen hastalara diyaliz değil, solunum cihazı bile önermedik.
* Bazı insanların ölümüne karar verdik. O yüzden bizim sağlık çalışanlarının içten içe en büyük derdi oldu.
“BEN DE YAKALANDIM, GÖREVİME DEVAM ETTİM”
* Salgında ben de Covid-19'a yakalandım. Hafif ateş ve burun akıntısı oldu. Koku duyumu kaybettim. Görevime maske ve her türlü tedbiri alarak devam ettim. Dinlenme sürecim olmadı.
* Yazdığım hikayeler arasında en çok etkilendiğim hikaye Bayan Cook Carolyn isimli hastam oldu. Hastanemizde görev yapan bir hemşirenin annesiydi. Kendisini kaybettik. Kitabı yazışımın sebebi de bu hikaye oldu.
“BİR KADIN DOKTOR ARKADAŞIMIN İNTİHARI BENİ ÇOK ETKİLEDİ”
* Bu süreçte çok fazla hasta ve doktor arkadaşımızı kaybettik. Ancak bir kadın doktor arkadaşımın intiharı da beni çok etkiledi. Hiçbir psikiyatr vakası olmayan, başarılı acil servis şef doktoru bu kadar aciz kayıplar karşısında üzüntüsünü kaldıramayıp kendini kötü hissetmiş. 'Hastalara hiçbir şey yapamıyoruz, elimizden kayıp gidiyorlar' sıkıntısıyla kendi canına kıydı.
“TÜRKİYE SÜRECİ DAHA İYİ YÖNETTİ”
* Türkiye'deki gelişmeleri aile hekimi kardeşim ve eşi aracılığıyla takip ediyorum. Türkiye bu corona virüs sürecini ABD'den çok daha kontrollü ve iyi yönetti.
“NEW YORK KONTROLDE AMA…”
* Burada durum hala devam ediyor. New York eyaletinde kontrolde. Vakalar azaldı. Hastane yatışları çok fazla artmadı.
* Ama Güney, Batı ve Orta Amerika'da yeni New York'u onlar yaşıyor. Pandeminin merkezi onlar. Uygulamalarda gecikmeler oldu. İnsanlar maske ve sosyal mesafeye riayet etmediler.
MRS. COOK'UN YARIM BIRAKTIĞI SU
Dr. Akten'in kitabında yer alan dokuz hikayeden en etkilendiği ise şu şekilde:
"Hastalarımdan biri 60'lı yaşlarında bir kadın Mrs. Cook Carolyn. Hastaneye yatmadan önce bir çeşit kan hastalığı, Multipl Miyelom teşhisi almış ve tedavi görürken son dönemin hızlı katili corona virüsüne yakalanıp, servisime verilmişti. Odasına girdiğimde ilk dikkatimi çeken mavi nergis çiçekleri ve kokusu. Dışarıdan hiçbir şey alınmıyordu. Odasındaki çiçeği sorduğumda kızının bu hastanede hemşire olduğunu öğrendim. Nefes almakta zorlandığı için artık göğüs kaslarının kasılmasından yorulmuştu. Her iki kişiden biri solunum cihazına ihtiyaç duyuyordu ve sonraki 3-5 gün içinde ölüyordu. Kızı Jennifer'ı (hemşire) en kötüsüne alıştırmasını söylememe bile gerek yoktu. Jennifer'a o meşhur soruyu sormam gerekiyordu. Annesi için ne yapılsın istiyordu? Mrs. Cook bana zaten söylemişti, öyle odasında sakince Allah'ına ulaşmak. Jennifer, iki çocuğu için eve daha erken gitmesi gerektiğini söyledi. Mrs. Cook'a arada bakacağımı ve durumundan onu haberdar edeceğimi söyledim. Günün sonuna doğru Mrs. Cook'un odasından gelen bir acil yardıma koştum. Ellerini tuttum. 'Bir isteğiniz var mı?' dedim. Zorla gözlerini sehpaya götürerek; 'Bana su ver' dedi. Şaşkınlıkla sehpada duran yarısı su dolu bardağa uzandım, içirmeye çalıştım. İçti içmedi. Ellerime sıkıca sarıldı ve bıraktı. Mrs Cook ellerimde ölmüştü. Kızı da yoktu yanında."
