Kariyer, en çok bahsi geçen başlıklarından biri. Kariyer yapmak sadece kariyerden mi ibaret olmalı?
Kariyer esnasında farklı şeyler yapabilmek önemli değil mi? Hemen hem çocuk yaparım hem de kariyer cümlesi akla gelmesin.
Kariyer neden bu kadar kutsal birileri kutsadığı ve bizlerinde kutsayıcıları el üstünde tuttuğumuz için. Kariyer sahibi, adamın kariyerine bak gibi ifadeleri eminim duydunuz. Ölçüt belirleniyor ve o ölçütün içinde olmayanlar değersizleştiriliyor.
Kariyer sadece belli bir süreç sonunda elde edilen başarı mı?
Yıllar sonra elde edilenler mi kariyer? Acaba kariyer başlanılan bir noktadan çok belli bir sürecin sonucunda kendiliğinden oluşmuş bir şey olamaz mı?
Sorulara devam meslek edinmek aslında bir kariyer yolunun başlangıcı değil mi?
Paradoks şu kişiler mesleğinde yükselebilecekleri son noktaya çıkıyorlar ve gelen vahiylerle ben ne yapıyorum deyip başka bir dünyaya adım atıyorlar. Madem insanlar bir seviyeden sonra iç seslerinin yapmalısın dediği şeyleri yapıyorlarsa kariyer kişisel mutluluğu ifade etmiyor mu?
Kariyer sunumlarında anlatılan hikayelerin tamamı gidişattan sıkılan içini kemiren durumların arttığı kişiler. Başladıkları yeni yolları insanlara yine kariyer kitaplarında anlatılıyorlar. Halbuki mesleğiyle mutlu olan uzmanlaşan birinin hikayesi de kariyer kitabı konusu olmalı. Siz otuz yıllık nalbantlık yaban birinin kariyer hikayesini okudunuz mu ama borsacı bir kişinin yetmiş yaşından sonra bahçesiyle uğraşması ve yaptığı sosyal sorumluluk etkinlikleri karşınıza kariyer kitabı olarak çıkabiliyor.
Doğru mesleği seçemediğimiz anlarda kariyer hikayeleri için potansiyel haline geliyoruz. Astronot olma sevdası olan bir gencin tutkusunu öldürmemesi gülünç hikayelerin konusu oluyor. İşin tuhafı sonra elimizde aldığımız kariyer kitapları topluma gülünç gelen insanların hikayeleriyle dolu oluyor. Galiba mutlu meslek seçimi kişisel mutluluğun olmazlarından. Kariyer kitaplarına yolu mutsuzken yaptıklarımız geçiyor sizce de öyle değil mi?
