Bir çocuğu dünyaya getirmek demek, aslında ne kadar fazla konuda sorumluluk almak demek...
Bazen hafife alıyoruz ama koskoca bir hayatı inşa etmekten bahsediyoruz.
Çocuklarımız için elimizde, aklımızda, kalbimizde olan hayatı sunmak adına çabalayıp duruyoruz.
Bunu duymak ağır gelebilir belki ama yetişkinlik dönemine geldiklerinde yaşadıkları mutluluklar da acılar da bizim eserimiz olacak.
Evet, büyük olayları önceden tahmin edemiyoruz yani çocuklarımızın nelerle karşılaşacağını, hayatın onlara hangi sürprizleri yapacağını bilemiyoruz. Ama içinde bulunduğu şartlara ve karşılaştığı olaylara vereceği tepkiler, bizim onlara ilmek ilmek işlediklerimizin ta kendisidir.
Sahip olunan eşyalara bağlı mutluluklar, keşfetme duygusunu köreltmiş ekranların başında tükenen saatler, haddinden fazla verilen imtiyazlar...
Bütün bunlar yerine emek vererek mutlu olmanın hazzını, acılarla başa çıkabilmenin verdiği gücü, mücadele etmenin keyfini, sevmeyi ve doğadaki her şeyin en az bizim kadar saygıyı hakettiğini anlatabilsek keşke...
Aklınızın bir köşesinde dursun yazdıklarım.
Çünkü;
"Çocukların kaderi doğdukları evde yazılır"
