Anlaşılır olmak ile anlatılanın içeriğini boşaltmak arasında fark vardır.
Siyaset söylemi geldiği noktada, ‘halk bundan anlıyor’, ‘ilkokul çocuğunun bile anlayacağı şekilde anlatacağız’, ‘insanlar dinlemekten sıkılıyor’ bakış açıları ile sıkıştı kaldı.
90lardaki arabesk ve pop furyasının aktörlerinin kendilerini savunmalarını bana hatırlatıyor. “Halk bunu istiyor” deyip dururlardı.
Oysaki halkın müzik tercihi belliydi, halkın kendi ürettikleri ortadaydı. Varolanı büyütmek, evrensel düzeye çıkartmak yerine, ne olduğu anlaşılamayan tuhaf bir müzik ürettiler. Bu müziği üretenler 10 yıl sonra yapılan müziğin içeriğinden şikayet eder oldu…
İletişim dili hayatın her alanında önemli hiç kuşkusuz. Siyaset için ayrı önem taşıyor.
İktidar toplumunu ilkokul seviyesinde tutmaya çalışırken ve başarırken -HALK BUNU İSTEDİĞİ için değil, iktidar bu yöntemi seçtiği için- muhalefetin aynı sistemi benimsemesi,
Ya da şöyle diyelim;
İktidarın sığ söylem dilinden şikayet eden muhalefetin aynı sığlıkla kendine çözüm aramaya başlaması halka yapılan en büyük haksızlıktır.
Seçmenin hangi partiye oy vereceği, anlamadığından değil, politik ve yaşamsal bir tercihtir.
Bu ülkede kahvede, otobüste, arkadaş sohbetlerinde iktidar ve muhalefetin bir sonraki adımlarının ne olacağını tahmin edilir.
Birisi “X siyasetçisi A partisine geçer, bak görürsünüz” deyiverir.
Taksi şoförlerinin her biri, bir siyaset bilimci, halkla ilişkiler uzmanıdır. Sadece ünvanları yoktur.
Koalisyona bir bakarlar, olmaz bu iş dedi mi bakkal amca, olmaz o iş…
Halk siyasete, siyasetçi kadar hakimdir. Siyasetin aldığı kararların, uyguladığı politikaların bedelini kendisi öder de ondan.
Herkes sosyoloji profesörü, tarım mühendisi olmak zorunda değil. Siyaset olmuş olanları modellenyip, toplum için proje üretip, onun uygulamada nasıl yer alacağını halka anlatmak zorundalar. En çağdaş söylem ile. Çağdaş söylem bilim dili, araya katılmış yabancı kelimeler değildir, konunun özünü anlatmaktır.
Atatürk’ün iletişim dilini bütün siyasetçilerin ders çalışır gibi çalışması gerekli. Ordaki sistematiği kağıda kaleme dökerek analiz etmeleri gerekli.
Bakınız halkın seviyesi ortadadır. Halkın türküleri, halkın el işleri ki her ilden ayrı bir contemporary art/ güncel sanat hikayesi çıkar; bu halkın umudunu yitirmeyişi, halkın yardımlaşma kültürü, direnci ve sabrı…
Siyasetin sığ söylemlerini hak etmeyecek kadar fütürist… Değerlendirmeyi bilene…
