Bugün sizlerle kanayan ve geçmeyen yaramıza değinmek istiyorum. Sürekli Dur!, dediğimiz.
Ama asla durduramadığımız yaralarımızdan. Kayıplarımızdan. Kadın cinayetlerinden. Evladı ölen annelerimizden, anneleri ölen çocuklardan, ablaları ölen kardeşlerden… Asla kabuk bağlamayan kalp ağrımız kadın cinayetleri.
Bizler, bugün ülkece kadın cinayetlerini durdurmak için uğraşıyoruz. Toplumca kadın cinayetlerini kınıyoruz. Her gün “bitsin artık” diyoruz. Kimisi haber bitene kadar, kimisi kanalı değiştirene kadar, kimisi de bir zaman üzülüyor. Oysa kadın cinayetlerinin arkasında kalan evlatlar, analar, babalar her gün yaşarken ölüyor. Hepimiz kan ağlasak da yüreği yanan bir kalbe dokunamayız. Dokunursak ateşinden kül oluruz. Yanarız. Yaşamış biri olarak söylüyorum ki; “ bu dayanılmaz bir acı.”
Ama biraz su dökebiliriz o yangına. Yardım etmek denildiğinde akla ilk para geliyor. Oysa para dışında birçok yolu var yardım eli uzatmanın. Birini anlamak, dinlemek, sarılmak, çaresiz hissetmemesini sağlamak. “Ben buradayım!” demek. Bir tabak yemeğini paylaşmak gibi…
Uzun süredir takip ettiğim bir kadın var. Sinem IRGAT. Sadece vicdanlı bir kadın. Avukat değil. Azimli, sabırlı, özverili, umudunu kaybetmeyen bir kadın. Durumu olmayan kadınlara, kadın cinayetlerinin arkasında kalmış o masum insanlara yardım ediyor. O insanların avukat desteği almasına yardımcı oluyor. Davalarına titizlikle çalışıyor. Davalarına katılıyor. Avukatlarıyla görüşüyor. Dinliyor, anlıyor. Sadece “Dur!” demiyor. Durdurmaya çalışıyor. Aslında hepimizin yapabileceği çok şey var. Herkes Sinem IRGAT’lar gibi olabilse keşke. Bununla da yetinmiyor. Ceza evindeki masum çocuklara oyuncak gönderiyor. O kendini yardıma adamış bir kadın. Bu iyiliğin tarifi. Çoğumuzun haberler de izlediği ve üzüldüğü insanlara o üzülmekten fazlasını yapıyor insanlara ve yakınlarına ulaşıyor. Ücretsiz avukat desteği veriyor. Onları hukuki hakları konusunda bilgilendiriyor. Hem de bunu karşılıksız yapıyor. Hiçbir çıkarı olmadan yapıyor. Siz de kendisine ulaşmak isterseniz kendisine instagram ( @İrgatsinem) adresinden ulaşabilirsiniz.
Ve lütfen eğer şiddet görüyorsanız; affetmeyin. KADES uygulamasını indirin. 155 hattına ihbar edin. Ve kimsenin yoksa bile devlete sığının.
Umudunuzu kaybetmeyin, umut kalbin ekmeğidir.
