İslam alemi tekrardan bir ramazanı daha yaşıyor. Biraz farklı olsa da bu kez açın halinden anlamaya çalışıyor. Tek bir fark var.
Gerçekten aç kalanların akşam sofralarında çeşit çeşit yemekler donatılmıyor. Onlar yemek seçmiyor. Belki de onların sahuru yok. Orucun en güzel yanı empati kurabilmek. Nefsini terbiye etmek. Güzelliklerini saymakla bitmeyeceğini biliyorum. Sabrın en güzeli ramazan zamanı… Duanın en çok edildiği bu zamanlarda hepimizin duası da kalbi de bir. Sağlıklı günler. Kalabalık günler…
Bir ezan sesini daha her akşam heyecanla bekliyoruz. İmsak vaktini her aydan daha çok takip ediyoruz. İftar sofralarımız soframızda tabaklar eksik. Caddeler boş. Kafeler kapalı. Meydanlar ıssız. İftara davet geleneği yok bu sene. Bu sene mesafe var. Kalabalık iftar sofraları yok. Online hayattan kaçmaya çalışırken, şartlar daha da bizi buna zorluyor şimdi. Türbelerin önlerinde sıralar yok bu sene. Eksiğiz. Ramazan eğlenceleri yok. Şenliklerimiz yok. Yarım kaldık. Bayram heyecanımız da yok. Ne zaman biteceği belli bile olmayan, gözle bile göremediğimiz bu virüs bizi mahrum bıraktı. Ama yok etmedi. Yoruldu esnaf. Açıldı kapandı. Vakit dayanışma vakti. Aslında en çok şimdi dayanmalıyız bir birimize. Hem de hiç yan yana gelmeden. Kapımdan geçen davulcuya duyduğum saygı ve minnetten, fırından aldığım ekmeğe, kapıma gelen kuryeye kadar omuz omuza olmalıyız.
Bitecek elbet bu günler. Ama biterken, biz kaç ramazanı, kaç bayramı evimizden izleriz? Sokağa çıkmanın bile saati var artık. Mecburuz. Ölmemek için. Bir şeyin değerini ya kaybedince anlarız. Ya da gerekirse anlarız. Tıpkı maskenin bir anda bu kadar değerli olması gibi. Temiz bir yaşam gerekli bize. Ramazanları, ramazan gibi yaşamak için. Yeni nesile gecikmeden ramazanı, bayramı öğretmek için güçlü ve bilinçli olacağız. Hala maskenin altına rujunu süren bir kadın olarak söylüyorum ki, benim umudum var. Her zaman ve her şeyden. Yeter ki, biz bu virüsle yaşamaya alışmayalım. Normalimizin bu olmadığını hiç unutmayıp onu def edelim artık. Ne olur! Biz Türk Milletiyiz. Bunu da yaparız. MASKE-MESAFE-AŞI-EVDE KAL AMA NEDEN KALDIĞINI UNUTMA… ÇARESİZ DEĞİLİZ. ÇARE BİZİZ.
