"Meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz"
Süleyman Demirel
Mesele 7: Ahlak Yok, Adalet Yalan!
10 Temmuz'da 2 ayrı dava var Tokat'ta.
1) A.A. adlı bir öğretmen, tam 9 öğrenciye 3 yıl boyunca defalarca cinsel istismarda bulunuyor. Üstelik bütün okul yönetimi bunu biliyor, hatta ve hatta İl ve İlçe Milli Eğitim Müdürleri de. Şüpheliye sahte raporlarla emeklilik vererek üstünü örtüyorlar. Sonradan oraya atanan genç bir öğretmen durumu öğrencilerden öğreniyor da savcılığa durumu bildiriyor. A.A. ikinci duruşmada serbest kalıyor. SERBEST! Neyse ki hakimlerden birisi şerh koyuyor ve A.A. için karar ev hapsine çevriliyor. EV HAPSİ! Eğer hakimlerden birisi şerh koydurmasaydı, 10 Temmuz'daki davaya katılmayacaktı bile. Hatta dava olmayacaktı.
2) Mayıs ayında Turhal'daki SEVGİ EVLERİ(!)'NDE 26 ÇOCUĞA İŞKENCE edildiği ortaya çıkmıştı. Dayak, aç bırakma, zorla ağır ilaçlar kullandırma, ağır işçilik. Nereden tutsanız elinizde kalıyor. Olayın, Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na bağlı Sevgi Evleri'nde olması, başlı başına bu kokuşmuş ve bozulmuş dünyanın en can sıkıcı örneği. Bu arada iddianamelerde bulunan ses ve görüntü kayıtlarının ortadan kaybolduğu iddia ediliyor. İddia doğruysa şaşırır mıyız? Sanmam.
Bu davalardan yola çıkarak son zamanlardaki cinsel istismar haberlerine göz gezdirdim. Her gün en az iki ya da üç haber var. Takside, bakkalda, camide, okulda, yurtta, hayvan hastanesinde, sokakta, durakta, otobüste... Bunlar sadece haber olabilenler. Ya duymadıklarımız, görmediklerimiz?
Çünkü adalet genelde gazetecilerle, siyasi aktörlerle, eski askerlerle kafayı bozmuş durumda.
Adalet Saraylarında adalet yok.
Sevgi Evleri'nde sevgi yok.
Okullarda eğitim yok.
Vicdan kimsede yok.
Ahlak... Sahi ahlak neydi?
Beyaz yakalısından işçisine, öğretmeninden profesörüne, kadısından imamına bozuk düzen!
