Evet dünyanın her yerinde kötülük var. Acı olaylar, açlık vs.
Sizce de bizim ülkemizde acı olaylara karşı alıştırılmadık mı?
Uyuşturulduk!
Gelecek kaygısı yüzünden ölüyor insanlar bu çağda...
Bu çağ, ah bu çağ....
Yerin dibine batsın bu çağ.
Mutluluk sonrası acı, acı sonrası mutluluk yaşardık. Rutinimiz buydu, şimdi ise bir acı sonrası diğer acıyı unutur olduk.
Etrafında olup biten bunca acı varken; kişisel mutluluk alanlarında huzur bulamıyor insan.
Nasıl bulabilirsin ki!
Üniversite öğrencisi Sibel!
Ahhhh Sibel ahhhh...
Yemek kartında 1 lira var, bireysel yaşadığı zorluklar yetmiyormuş gibi dış görünüşüyle dalga geçiliyor ve kahreden son.
Bu kadar kötü mü insanlık?
Kötü.
İnsanın el attığı her nokta noksan.
Duygularda dahil. Duygularımızın da katilisiniz.
Bütün kavramlara yanlış anlamlar yükleyen acımasız sisteminiz, gün gelecek sizi uçuruma sürükleyecek.
Güzellik ve çirkinlik neden soyut bir kavram olarak kabul edilmiştir, bunu düşündünüz mü? Eeee düşünün bir zahmet. Öylesine bedava bilgiye alıştırıldınız ki bu çağda, beyin hücreleriniz bildiklerinizi de unutturacak kadar çürüdü!
Özel gereksinimleri olan bir çocuk büyütüyorum ben. Ona baktıkça uzaklaşıyorum insanlardan. Limanıma dönüyorum geri...
Mesela siz çocuklarınıza yaptıkları şeyleri beğendirme duygusunu aşılıyorsunuz ya, işte benim kızım öyle büyümüyor ve başkalarının onun ilgilendiği becerilerini beğenmesi umurunda bile değil. Onun farkı bu işte!
Ama sizce doğru olan sizler olduğunuz için hep öteki yapıyorsunuz ya bizi neyse...
Çocuklarınıza ilgi duyduğu şeyleri mutlu olmaları için yapmasına destek olun. Onların mutluluğunu teşvik edin. Hiç kusura bakmayın da, bakıyorum çocuklarınıza gittiğimiz aktivitelerde; nasıl oldu anne- baba, beğendin mi, güzel olmuş mu, sence böyle mi iyi vs. onaylanmaya programlılar ve sanki onlar değil de sizler mutlu olmaya gelmişsiniz oraya.
İşte bu programlanma sonrası ilerde dış görünüşünden dolayı başkalarını hor gören bireyler oluveriyor bu çocuklar.
Katil yetiştiriyorsunuz yani.
Çok mu öfkelisiniz şu an, hiç umurumda değil desem. Kimbilir belki bu öfke kendinizi eleştirmenize sebep olacak.
Benim gibi düşünen insanlar da size öfkeli ve bir o kadar da üzgün.
Ahhhh Sibel ahhhh, güzel kuzum.
Ölümünün ardından insanlığımdan bir kez daha utandım.
